Ամանորյա գնումներից մեր հանրությունը ընկել է ցնցումների մեջ. գներն աստղաբաշխական են.

Թերեւս չափազանցրած չենք լինի, եթե պնդենք, որ Ամանորը գերճոխ ուտեստներով սեղանի շուրջ նշելու հայկական ավանդույթը անցնում է տրամաբանական սահամները, եւ թող կոպիտ չհնչի, բայց դա սահմանակցում է համընդհանուր հիստերիայի կամ զանգվածին հոգեխանգարմունքի հետ: Եթե «տեսակավորենք» մեր ամանորյա ծեսերը, ապա կնկատենք,որ ծախսերի հիմնական մասը մենք ուղղում ենք ուտելիքներին, որի մի զգալի մասը հետագայում պարզապես թափում ենք: Թե ինչպես կարելի է հաղթահարել ուտելիքը կուռք դարձնելու այս համատարած սովորությունը, անկեղծ ասած, ոչ ոք չգիտի: Ու քանի դեռ դա չի հաղթահարվել, Ամանորը տոն լինելու փոխարեն լինելու է համընդհանուր ցնցումների խորհրդանիշ»: