Ծնկների ցավը վերացնող ու ոսկորները ամրացնող բնական միջոց է սա

Յուրաքանչյուր բաղադրիչ պետք է ընդունվի նույն քանակությամբ: Տեղադրել ամեն ինչ մի փոքր ապակե տարայի մեջ և խառնել։ Մանրակրկիտ խառնելուց հետո քսուքը պետք է քսել ցավոտ ծնկի վրա և վերևից փաթաթել թաղանթով կամ պոլիէթիլենային տոպրակով։ Տաքացման համար շարֆ և կտորներ դնել, այս քսուքը դրա կարիքը չունի: Անհրաժեշտ է նման կոմպրես թողնել ամբողջ գիշեր։ Բայց եթե դա հնարավոր չէ, ապա առավելագույն հնարավոր ժամերի համար: Այս պրոցեդուրան պետք է կրկնել մի քանի օր անընդմեջ։ Շատ շուտով ցավը կսկսի թուլանալ, իսկ հետո ամբողջովին կվերանա։

Պրոցեդուրայի հենց սկզբում քսուքը կարող է թեթեւ այրման սենսացիա առաջացնել: Այս ախտանիշին պետք է դիմանալ։ Այնուամենայնիվ, շատ ուժեղ այրման զգացումով, կոմպրեսը պետք է հեռացվի, և ընթացակարգը կրկնվի ավելի ուշ: Այս բաղադրատոմսը շատ արդյունավետ է։ Ասացեք ձեր ընկերներին այդ մասին, միգուցե դա ինչ-որ մեկի կյանքը հեշտացնի։ Հիշեք, ինքանբուժությամբ մի զբաղվեք, ցանկացած միջոց կիրառեոլւց առաջ անպայման հարցրեք բժշկի կարծիքը։

Ծնկների վնասվածքը կարող է ազդել կապանների, ջլերի կամ հեղուկով լցված պարկերի (ձուսպապարկ) վրա, որոնք շրջապատում են ձեր ծնկահոդը, ինչպես նաև ոսկորների, աճառի և կապանների վրա, որոնք ձևավորում են բուն հոդը: Ավելի տարածված ծնկան վնասվածքներից մի քանիսը ներառում են հետևյալը:

Առաջային խաչաձև կապանի (ԱԽԿ) վնասվածք. ԱԽԿ վնասվածքը նույն կապանի պատռվածքն է՝ չորս կապաններից մեկը, որոնք ձեր ազդոսկրի ստորին ծայրը կապում են ոլոքի վերին ծայրի հետ: ԱԽԿ վնասվածքը հատկապես տարածված է այն մարդկանց մոտ, ովքեր խաղում են բասկետբոլ, ֆուտբոլ կամ այլ մարզաձևեր, որոնք պահանջում են շարժման կամ վազքի ուղղության կտրուկ փոփոխություններ:
Կոտրվածքներ. ծունկը կազմող ոսկորները, այդ թվում՝ ծնկոսկրը (պատելլա), կարող են կոտրվել վայր ընկնելու կամ ավտովթարի ժամանակ։ Նաև, մարդիկ, ում ոսկորները թուլացել են օստեոպորոզից, երբեմն կարող են ծնկան կոտրվածք ունենալ՝ պարզապես սխալ քայլք անելու պատճառով:
Պատռված մահիկներ (մենինսկներ). մենիսկը պինդ ռետինային բնույթի աճառ է, որը որպես պաշտպանիչ միջադիր (ամորտիզատոր), մեղմացնում է ձեր ազդրոսկրի և ոլոքի միջև շփումը: Այն կարող է պատռվել, եթե հանկարծակի ոլորեք ձեր ծունկը, երբ դրա վրա ծանրություն եք կրում (օրինակ՝ կանգնած վիճակում, բեռ բարձրացնելիս և այլն): Ներքին մենիսկն ավելի հաճախ է վնասվում, քան արտաքինը: Մենիսկի վնասումները կարող են լինել ամբողջական եւ ոչ ամբողջական:
Ծնկային բուրսիտ. ծնկան որոշ վնասվածքներ առաջացնում են ձուսպապարկերի (բուրսաներ) բորբոքում` հեղուկով լցված փոքր պարկեր, որոնք ծածկում են ձեր ծնկահոդի արտաքին մասը, որ ջլերն ու կապանները սահուն կերպով սահեն հոդի վրայով:
Պատելլար տենդոնիտ. տենդինիտն առաջացնում է մեկ կամ մի քանի ջիլերի գրգռում և բորբոքում՝ հաստ, թելքավոր հյուսվածքներ, որոնք մկանները կապում են ոսկորներին: Այս բորբոքումը կարող է առաջանալ, երբ վնասվածք է ստացել պատելլար ջիլը, որն անցնում է ծնկոսկրից (պատելլա) մինչև ոլոք և թույլ է տալիս ոտքով հարվածել, վազել և ցատկել: Պատելլար տենդոնիտ կարող է զարգանալ վազորդների, դահուկորդների, հեծանվորդների և նրանց մոտ, ովքեր զբաղվում են ցատկային մարզաձևերով և գործերով: