Քաղցկեղը անբուժելի չէ․ Այն հնարավոր է բուժել այս բույսի միջոցով․ Ապացուցված է
Հեղինակ ՝ Կարինե Միրզոյան
Համահեղինակ ՝ Արմեն Միրզոյան
Հեռախոսահամար ՝ 094-509-582
Ինչ է քաղցկեղը
Օշինդր դեղաբույսը բուժում է քաղցկեղը հիմնովին և կատարելապես անվնաս է: Թյուր կարծիք է ձևավորվել, որ օշինդրը սպանում է չարորակ բջիջը: Օշինդրի թուրմը չի կարող և չի սպանում չարորակ բջջին: Նա ազդում է նյարդային համակարգի վրա, որն էլ իր հերթին կարգավորում է օրգանիզմի կենսաբանական պրոցեսները: Փորձել միայն օշինդրի թուրմ խմելով բուժվել հնարավոր չէ: Բուժմանը պետք է նախորդի հոգեբանական նախապատրաստությունը: Հիվանդը պետք է շատ ճիշտ հասկանա ինչի համար է խմում օշինդրի թուրմը: Այս հիվանդության դեպքում դա ունի շատ կարևոր նշանակություն: Քաղցկեղով հիվանդ մարդուն բուժել, նշանակում է ազդել հիվանդի հոգեբանության վրա: Տվյալ պարագայում դեղաբույսը օգնելու է հիվանդին ազատվելու ֆիզիկական լարվածությունից, այսինքն թուլացնելու է հիվանդի ներվային համակարգը: Այդ ընթացքում հիվանդը պետք է կարողանա կամքի ուժ դրսևորել, որպեսզի իրենից հեռու վանի կպչուն մտքերը, իր ուղեղը չզբաղեցնի երկար- բարակ մտքերով, չմտատանջվի ու լարվածություն չառաջացնի իր մարմնում: Նյարդային լարվածությունը քաղցկեղի առաջացման պատճառն է: Հիմա հասկանանք մտավոր լարվածությունը ինչ կապ ունի չարորակ բջջի հետ:
Քաղցկեղի առաջացման պատճառը : Աշխարհում բոլոր օրգանիզմները կարող են հիվանդանալ քաղցկեղով, դա միլիոնավոր տարիների էվոլյուցիայի հետևանք է: Մարդու, ինչպես նաև բարձրակարգ կենդանիների ներվային համակարգը կազմված է երկու իրար հակադրվող բաժիններից: Գլխուղեղի այն հատվածը, որը կոչվում է կեղև, կազմում է ամբողջ նյարդային համակարգի հակադիր փոքր մասը: Երբ աշխատում են գլխուղեղի կեղևի ներվային բջիջները այդ ընթացքում արգելակվում կամ կանգ են առնում ներվային համակարգի մեծ մասը կազմող ներվային բջիջները: Երբ աշխատում են զգայական կենտրոնների բջիջները կամ նյարդային համակարգի մեծ մասը, այդ ընթացքում կանգ են առնում գլխուղեղի կեղևի ներվային բջիջները:
Մարդու ներվային համակարգի մեծ մասը կազմում են զգայական բջիջները, որոնք ընկալում են արտաքին աշխարհը: Արտաքին աշխարհից ստացած տեղեկությունը այդ բջիջները փոխանցում են գլխուղեղի կեղևի բջիջներին: Գլխուղեղի կեղևում վերլուծվում է աշխարհից ստացված տեղեկությունը: Այդ վերլուծությունը կատարվում է այսպես: Գլխուղեղի կեղևի վերին հատվածում գտնվում են ներվային բջիջներ,որոնք հավաքում և դասավորում են արտաքին աշխարհի մասին տվյալները:Մարդու հինգ հիմնական զգայարաններից այն է. հոտոտելիքի, տեսողության, լսողության, համի և շոշափելիքի տված տեղեկությունները դասավորվում են գլխուղեղի կեղևի առանձին բաժիններում, բայց շատ սերտորեն կապվոմ են իրար հետ: Դրանց կարող ենք անվանել հիշողության ներվային բջիջներ: Երբ մարդը սկսում է մտածել, դա նշանակում է,որ հիշողության բոլոր բջիջները սկսում են տեղեկություն փոխանցել միմյանց: Այս պրոցեսը երևակայությունն է:Երևակայելով մարդը իր համար նոր մտավոր պատկերներ է ստեղծում:Երևակայության ինտենսիվ պրոցես է քնած ժամանակ երազ տեսնելը:
Գլխուղեղի կեղևի ներվային բջիջները չեն աշխատի, կամ մտածողության պրոցեսը չի կարող տեղի ունենալ , եթե կանգ չառնի զգայական բջիջների կամ զգայական կենտրոնների աշխատանքը: Այսինքն զգայական կենտրոնների աշխատելու ժամանակ կանգ է առնում գլխուղեղի կեղևի աշխատանքը: Զգայական կենտրոնները մարդու մարմնի տարբեր օրգանները և հյուսվածքները կառավարող կենտրոններն են:Պատկերացրեք, որ այդ հյուսվածքների և օրգանների չկառավարվելու դեպքում կառաջանա քաոսային և հիվանդագին վիճակ:
Ներկայումս քաղցկեղի բուժումը չեն կարողանում իրականացնել մարդավարի ձևով: Կա նաև մի ՄԵԾ խնդիր: Ժամանակակից գիտությունը պնդում է, որ ներվերը ընդամենը ներվավորում են օրգանիզմը և ուրիշ ոչինչ:Գտնում են, որ օրգանիզմի համար անհրաժեշտ նյութերը ստեղծվում են սովորական բջջի մեջ գտնվող ԴՆԹ-ի պահանջով:ԴՆԹ-ի շղթան չի կարող միանգամից լինել և՛ ինֆորմացիայի և՛ կառուցման աղբյուր: Այսինքն ԴՆԹ-ն, եթե նյութեր է ստեղծում օրգանիզմի (բջջի) համար, ապա նյութի ստեղծման տեղեկությունը պետք է ստացվի դրսից(ուրիշ տեղից): Եթե մենք չենք ընդունում այս տեսակետը, ապա պետք է ընդունենք, որ պատճառա- հետևանքային կապը ինչոր տեղ ընդհատվում է: Պատճառի և հետևանքի շղթան երբեք չի ընդհատվում, իսկ դա նշանակում է, որ կյանքի ստեղծումը և զարգացումը չի ավարտվում ԴՆԹ-ով:
Պարզագույն օրգանիզմները կամ բջիջները տրամաբանորեն պետք է ունենան իրենց արտաքին աշխարհն ընկալելու կարողություն, այսինքն ունենան զգալու կարողությունը: Զգայարանը նյութափոխանակության միջոցով տեղեկություն է տալիս ԴՆԹ-ին ճշգրիտ նյութ արտադրելու համար:Այլ կերպ լինել չի կարող: Եթե ԴՆԹ-ն տեղեկություն չստանա, ապա որպես մշտական գործող «հոսքային գիծ» կարտադրի անվորակ կամ չարորակ կենսաբանական նյութ:
Մարդու ներվային համակարգի զգայական կենտրոնների բջիջները նյութափոխանակության միջոցով ինֆորմացիա են ուղարկում իրենց հարազատ հյոսվածքների բջիջներին, ճշգրիտ կենսաբանական նյութ արտադրելու համար: Ստացվում է,որ մարդու զգայական կենտրոնների բջիջները, եթե կանգ են առնում ու չեն աշխատում նշանակում է, որ օրգանները և հյուսվածքները առողջ իմպուլսներ չեն ստանում, և չեն ստանում նաև ճշգրիտ նյութի կառուցման տեղեկություն:
Սովորական պայմաններում երբ մարդը մտածում է, աշխատում է գլխուղեղի կեղևը, և այդ ընթացքում կանգ է առնում զգայական կենտրոնների աշխատանքը: Բջջի ԴՆԹ-ն չստանալով անհրժեշտ տեղեկությունը, ինքնաբերաբար արտադրում է ոչ ճշգրիտ կենսաբանական նյութեր: Երբ կանգ է առնում գլխուղեղի կեղևի աշխատանքը սկսում են աշխատել զգայական կենտրոնները, այդ դեպքում տեղեկություն է գնում սովորական բջջի ԴՆԹ-ին արյան միջոցով, որն էլ արտադրում է նորմալ նյութ:Այդ ընթացքում ստեղծված անորակ կամ չարորակ նյութերը միաժամանակ ոչնչացվում են գլխուղեղի կեղևի հատուկ ներվային բջիջների կողմից : Այսինքն գլխուղեղի կեղևը հանդիսանում է չարորակ նյութի ստեղծման ակամա պատճառ, ու ինքն էլ իր վրա է վերցնում նրանց տրոհման ու ոչնչացման անհրաժեշտ գործը:
Սա այն անհրաժեշտ տեղեկությունն է, որ հիվանդը կամ նրան օգնող մերձավորը պետք է իմանա: Առանց այս պատճառն իմանալու հիվանդի մոտ վստահություն չի առաջանա և ապրելու համար կամքի ուժ չի դրսևորվի հիվանդի կողմից: Հիվանդը կամքի ուժով պետք է պայքարի ապրելու համար:
Բուժումը
Բուժումը պետք է կատարվի դեղաբույսի միջոցով և հոգեբանական ազդեցության միջոցով: Հիվանդի մերձավորը պետք է կարողանա լավատեսություն ներշնչել հիվանդին, համոզել, որ հիվանդը անտեղի չմտատանջվի: Եթե հիվանդը ցանկանում է ապրել նա պետք է կամքի ուժ ունենա չմտատանջվելու: Հիվանդը պետք է հասկանա, որ մտատանջվելու փոխարեն պետք է հանգիստ ընդունի պայքարի գաղափարը և դրանից բխող աշխարհի վտանգավոր իրադարձությունները:
Իհարկե միայն քարոզչությամբ չես կարող հիվանդին ստիպել, որ նա չմտածի, քանի որ նրա զգայական կենտրոնները կանգ են առել կամ նյարդային բջիջները շատ պասսիվ են աշխատում: Այս վիճակում հիվանդը կարող է դրսևորել անտեղի լարվածություն, ջղայնություն, հիստերիաներ սարքել և այլն:
Օշինդրի թուրմը ունի ներվային համակարգը խթանելու (թուլացնելու) մեծ հատկություն: ՈՒզում եմ շեշտել շատ կարևոր մի տարբերություն:Ներվերը խթանել նշանակում է 1. Թուլացած ներվերը թմրեցնել և 2. Արգելակված կամ թմրած ներվերը թուլացնել: Եթե հիվանդը խմում է օշինդրի թուրմը այդ հատկության շնորհիվ նրա նյարդային համակարգի զգայական մասը թուլանում է, այսինքն սկսում է աշխատել զգայական կենտրոնի բջիջները և օրգանիզմում սկսում է ճիշտ նյութ արտադրվել և միաժամանակ ոչնչանում է անորակ կամ չարորակ նյութը: Այս դեպքում հիվանդի մոտ առաջանում է մտավոր լարվածության թուլացում, հիվանդը իրեն շատ հանգիստ է զգում կարող է հանգիստ քնել և այլն:Բուժման ընթացքում հիվանդը կարող է զբաղվել սպորտով, զբոսանքով, ազատ ժամանցով, նախասիրած գործով, բայց ոչ մտավոր գործունեությամբ:
Ինչ չափաբաժնով ընդունել օշինդրի թուրմը
Եթե հիվանդի վիճակը շատ ծանր է, ապա նա կարող է ընդունել 1-2 թեյի գդալ դեղաբույսը խառնելով 100 գ ջրին, օրական խմել 1-2 անգամ:Մեկ- երկու օրից արդեն ընդունել թուրմ 1 թեյի գդալ օշինդր-1000գ ջուր հարաբերությամբ, օրը 3-4 անգամ: Հիվանդի առողջացմանը զուգընթաց պետք է պակասեցնել ջրի քանակը: Կարելի է 3-4 օրը մեկ ջրի քանակը 100 գրամով պակասեցնել: Այսինքն բուժման 10-15-րդ օրը հիվանդը կարող է ընդունել թուրմ, որը կունենա հետևյալ բաղադրությունը. 1 թեյի գդալ օշինդրը կես լիտր ջրին: Սա նույնպես խմել օրը 3-4 անգամ, ցանկալի է խմել ուտելուց 10-15 րոպե առաջ: Թուրմը պատրաստելու համար 1 թեյի գդալ դեղաբույսը լցնում են բաժակի մեջ վրան ավելացնում են համապատասխան եռման ջուր, ու թողնում են, որ 10-15 րոպե թրմվի, որից հետո կարելի է խմել: Ցանկալի է ամեն օր թարմ թուրմ պատրաստել:
Տեսնելով, որ հիվանդի վիճակը լավանում է կարելի է օշինդրի թուրմը էլ ավելի խտացնել,աստիճանաբար հասցնելով 100 գրամ ջրին 1 թեյի գդալ դեղաբույս:Սա բավական ուժեղ չափաբաժին է, կարելի է մեկ շաբաթ այդպես խմել և ավարտել բուժումը: Հետո կարելի է ըստ ցանկության օգտագործել:
Եթե հիվանդությունը նոր է առաջացել , հիվանդը բավականին լավ վիճակում է կարող է միանգամից օգտագործել կես լիտրով չափաբաժին ու աստիճանաբար 10-15 օր հետո հասցնել 100 գրամ ջրին 1 թեյի գդալ: Որպես կանոն հիվանդությունը բուժվում է 20-30 օրվա ընթացքում:Հիվանդը լիարժեք ապաքինվում է, մտածողությունը կարգավորվում է, մտավոր և ֆիզիկական հավասարակշռությունն է վերականգնվում և այլն:
Դուք արդեն հասկացաք, որ քաղցկեղի դեպքում ուռուցքը հանդիսանում է ոչ թե որպես պատճառ, այլ հետևանք:Մարդկանց չի կարելի քիմիաթերապիայի ենթարկել, որովհետև օրգանիզմը ունի չարորակ նյութը ոչնչացնելու իր մեխանիզմը:Պետք է հնարավորություն ստեղծել, որ օրգանիզմն իր թերապիան իրականացնի: Ձեզ համար արդեն պարզ է, որ քաղցկեղը ընդամենը ներվային համակարգի ֆունկցիոնալ խախտում է:
Բուժման ժամանակ հիվանդի մոտ կարող է առաջանալ նյարդային ինչ-ինչ ցավեր,ծակոցներ, որոնք վտանգավոր չեն և խոսում են ներվերի աշխատանքի վերականգնման մասին: Հիվանդը բուժվելուց հետո կարող է պրակտիկապես առողջ և աշխատունակ լինել:
Օշինդրի խմելու ընթացքում չի կարելի օգտագործել օղի, ցանկալի է նաև չծխել և ընդհանրապես չօգտագործել թմրեցնող դեղամիջոցներ: Օշինդրը ունի թուլացնող հատկություն և հակադրվում է թմրեցնող միջոցներին և կորցնում է ազդեցությունը:
Քաղցկեղով հիվանդների ուռուցքները չի կարելի վիրահատել, նախ դրա կարիքը չկա, և հետո նարկոզը որպես թմրեցնող միջոց խթանում է հիվանդության զարգացումը:
Այս բուժման միջոցը հայտնաբերել է Կարինե Միրզոյանը
Հարցերի դեպքում կարող եք զանգահարել ՝ 0079857925204 կամ զանգահարեք համահեղինակ Արմեն Միրզոյանին ՝ 094-50-95-82