Եթե ձեր մատները այսպես են լինում, դա նշանակում է գրիժա ունեք
Նյարդաբան Ալեքսեյ Իսաիկինը պատմել է, թե որ դեպքերում է անհրաժեշտ վիրահատություն միջողնաշարային ճողվածքը հեռացնելու համար։
Նյարդաբան Իսաիկինը հարցազրույցներից մեկում ասել է, որ շատ դեպքերում մեջքի ցավ պատճառող ճողվածքներն ինքնըստինքյան անհետանում են։
Ցավը, որը մարդը զգում է ճողվածքի առաջացման ժամանակ, սովորաբար հրահրվում է խոշոր կազմավորումներով, որոնք նպաստում են նյարդային արմատների մեխանիկական սեղմմանը: Բացի այդ, ցավային համախտանիշի առաջացման վրա ազդում է բորբոքումը. որքան ավելի նշանակալից է այն, այնքան անհարմարությունը թողնում է:
Բայց նույնիսկ այն դեպքերում, երբ տուժածները բողոքում են ուժեղ ցավից, ճողվածքը կարող է ինքնուրույն նվազել, իսկ ցավը կարող է սկզբում թուլանալ, իսկ հետո անցնել։ Պացիենտները պարզապես պետք է համբերատար լինեն և սպասեն դրական փոփոխությունների:
«Նյարդաբանական արմատական ախտանշաններն անհետանում են երեքից վեց շաբաթ հետո, իսկ ճողվածքի կրճատումը սկսվում է երկու ամսից»,- պարզաբանեց նյարդաբանը։
Ընդհանուր առմամբ, ճողվածքի ցավոտ ախտանիշներից ազատվելու և դրա կրճատման ժամկետը կարող է տևել 2 ամսից մինչև մեկ տարի, նշել է Իսաիկինը։ Բժիշկն ասաց, որ այս ընթացքում ճողվածքը հեռացնելու վիրահատության դիմել չի կարելի։
«Վիրահատությունը անհրաժեշտ է միայն այն դեպքում, եթե հիվանդի մոտ առկա են միզարձակման խանգարումներ, ճողվածքի հետևանքով առաջացող պարեզ (թուլացում) և անոգենիտալ շրջանում թմրություն»,- ասաց մասնագետը։
Իսաիկինը հավելեց, որ կան ասիմպտոմատիկ ճողվածքներ, որոնք հնարավոր չէ վիրահատել։ Այնուամենայնիվ, որոշ խնդիրներ կապված են ողնաշարի մեջ դրանց առկայության հետ:
Միջողային սկավառակի ճողվածքից կարելի է ազատվել. բաղադրատոմս
Համակարգչի առջև երկար նստելը, չափազանց շատ ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությունը, վնասվածքները, ոչ ճիշտ կեցվածքը, միայն գործոնների ոչ լրիվ ցանկն են, որոնք կարող են հանգեցնել միջողային ճողվածքի առաջացմանը: Այս բավականաչափ վտանգավոր ու բարդ հիվանդությունն առկա է մոլորակի բնակչության մեկ երրորդ մասի մոտ:
Որպեսզի հասկանանք, թե ինչպես կարելի է բուժել միջողային ճողվածքը, նախ պետք է հասկանանք` ի՞նչ է իրենից ներկայացնում այդ հիվանդությունը:
Ողերի միջև գտնվում են միջողային սկավառակներ: Դրանք իրենց տեսակի մեջ ամորտիզատորներ են, որոնք բաղկացած են իրենց խտությամբ խիտ գելի նմանվող նյութերից: Այն պաշտպանված է կռճիկային մանրաթելերով կամ ֆիբրոզ օղակով:
Ֆիզիկական ծանրաբեռնվածության կամ վնասվածքների դեպքում սկավառակի պարունակությունը թափվում է ողնաշարի խողովակի մեջ: Այդ ժամանակ այն սեղմում է նյարդային վերջավորությունները` հարուցելով մեջքի և վերջույթների ցավ:
Միջողային սկավառակի ճողվածքը հաճախ հանդիպում է ողնաշարի պարանոցային ու գոտկատեղային հատվածներում, քանի որ դրանք ամենաշարժունակ բաժիններն են: Վերջույթների թմրելը, փշաքաղվելը և ծակծկվելն ակնհայտորեն միջողային սկավառակի ճողվածքի մասին են խոսում:
Եթե հիվանդությունը բարձիթողի վիճակում է, ապա կարող է անհրաժեշտ լինել վիրահատական միջամտություն: Իսկ ավելի խելամիտ է ժամանակին դրա կանխարգելմամբ զբաղվելը: Որքան շուտ միջոցներ ձեռնարկես, այնքան արագ ու թեթև կարելի է բուժել միջողային սկավառակի ճողվածքն առանց վիրահատության:
Սակայն, եթե ճողվածքն արդեն առկա է, քեզ տանջում է սուր ցավը, իսկ բժշկին դիմելու հնարավորություն չկա, ապա ձեր ուշադրությանն ենք ներկայացնում միջողային սկավառակի ճողվածքը ժողովրդական միջոցներով բուժելու տարբերակ:
Բաղադրիչները`
- 100 գրամ կապույտ կավի փոշի
- 200 մլ խնձորի քացախ
- սպիտակ կաղամբի 2-3 տերև
Կիրառման եղանակը`
Կավը խառնիր քացախի հետ՝ մինչ պինդ թթվասերի խտության դառնա: Տարան, որի մեջ լցված է խառնուրդը, դիր գոլորշու վրա: Հենց կավը տաքանա, ծամոնանման կդառնա: Խառնուրդը վերցրու կրակի վրայից ու թող, որ մի քանի րոպե սառչի: Ցավող հատվածի վրա քսիր այս խառնուրդը ու վրայից կաղամբ դիր: Վրայից սրբիչ փաթաթիր ու թող, որ այդ կոմպրեսը մնա այնքան, մինչև ցավը վերջնականապես կանցնի:
Կայքում տեղ գտած նյութերը կրում են միմիայն տեղեկատվական բնույթ։ Ցանկացած ինքնաբուժումից և բնական միջոցներ կիրառելուց առաջ, պարտադիր հարցրեք բժշկի կարծիքը։