Միայն իմանաք ինչ օգուտներ ունի բալը. Ես կսկսեմ այն օգտագործել

Բալի կորիզները պարունակում են որոշակի քանակությամբ ամիգդալին (վիտամին B17): Ստամոքսահյութի ազդեցության տակ այն տրոհվում է գլյուկոզայի և հիդրոցիանաթթվի (ցիանիդ): Իսկ հիդրոցյանաթթվի ավելցուկը ուժեղ թույն է:

Դրա ավելցուկով առաջանում է հյուսվածքային շնչառության ճնշում (տարբեր կենսաքիմիական ռեակցիաներ մարմնի բջիջներում)։ Ինչը, ի վերջո, հանգեցնում է էներգիայի պակասի, և դա բացասաբար է անդրադառնում կենտրոնական նյարդային համակարգի աշխատանքի վրա։ Բայց այստեղ հիմնական բառը «ավելորդն» է։

Քանի՞ կորիզ կարելի է կուլ տալ՝ առանց առողջությանը վտանգելու

Բալի մեկ կորիզը պարունակում է մոտ 0,17 գ ցիանիդ։ Որպեսզի լուրջ թունավորումներ առաջանան, պետք է ուտել այս միջուկներից ավելի քան 500-ը: Դատեք ինքներդ, դա դժվար թե հնարավոր լինի։

Բացի այդ, դուք կարող եք թունավորվել միայն այն դեպքում, եթե կորիզը վնասված է, օրինակ՝ կոտրված կամ կծված: Հակառակ դեպքում ստամոքսահյութի թթվայնությունը չի բավականացնում կոշտ թաղանթը քայքայելու համար։ Սա նշանակում է, որ հիդրոցիանաթթուն աչքի չի ընկնի։

Բայց ջերմային մշակված մրգերում և դրանց սերմերում հիդրոցիանաթթուն գրեթե բացակայում է։ Դա պայմանավորված է նրանով, որ +75°C-ից բարձր ջերմաստիճանի դեպքում վտանգավոր նյութը քայքայվում է և իրականում գոլորշիանում:

Եթե ​​դուք հանդիպեք մուրաբայի կամ կոմպոտի մեջ կորիզի և պատահաբար այն կուլ տաք, ոչ մի վատ բան չի լինի։ Նույնիսկ եթե երեխան մի քանի կորիզ է ուտում, չպետք է վախենաք թունավորվելուց։

Բայց ավելի լավ է հետևել նրա շնչառությանը և կղանքին. երեխաների մոտ մարսողական օրգանները շատ ավելի նեղ են, ուստի կորիզը ավելի հեշտ է խրվել այնտեղ:

Կայքում տեղ գտած նյութերը կրում են միմիայն տեղեկատվական բնույթ։ Ցանկացած ինքնաբուժումից և բնական միջոցներ կիրառելուց առաջ, պարտադիր հարցրեք բժշկի կարծիքը։