Ինչու կա վերելակում հայելի. 3 անհասկանալի պատճառ
Վերելակում մենք սովորաբար նայում ենք հայելու մեջ՝ մեր դիմահարդարումը կամ սանրվածքը շտկելու համար։ Բայց քչերն են մտածում այն մասին, թե ինչու է այն իսկապես այնտեղ: Եթե կարծում եք, որ վերելակում նման դետալը պարզապես գեղեցկության կամ մարդկային ձանձրույթից խուսափելու համար է, ապա սխալվում եք։ Իսկ այսօր «Համով» -ի խմբագիրներն ավելի մանրամասն կպատմեն, թե ինչու է վերելակում հայելի։
Հոգեբանության վրա հիմնված մեկ ենթադրություն կա. երբ մարդն իրեն տեսնում է արտացոլման մեջ, առաջանում է ներքին զսպող գործոն, իսկ վերելակի ներսում վանդալիզմը շատ ավելի քիչ հավանական է:
Մարդիկ տեսնում են իրենց և ենթագիտակցական մակարդակում որոշում են իրենց ավելի պարկեշտ պահել։ Բայց սա ընդամենը ենթադրություն է, իրական պատճառները շատ ավելի լուրջ են։
21-րդ դարում դժվար է պատկերացնել բազմահարկ շենքերն առանց վերելակների, սակայն քչերին է հետաքրքրում, թե ինչու են դրանք հագեցած հայելիներով։ Սա երեք բացատրություն ունի.
Կլաուստրոֆոբիայի հաղթահարում
Մեզանից շատերը վերելակում զգում են կլաուստրոֆոբիա: Տարածքի բացակայությունը, մաքուր օդը կամ մեքենաների աշխատանքը հասկանալու անկարողությունը կարող են հանգեցնել սրտի հաճախության բարձրացման, անհանգստության և առողջության վատթարացման: Տաղավարում հայելու նման բանի առկայության շնորհիվ այս խնդիրը հեշտությամբ վերացվում է։ Այս դեկորատիվ տարրը ստեղծում է ավելի շատ տարածության զգացում, դրանով իսկ նվազեցնելով անհանգստությունը:
Երբ մարդը նայում է իր արտացոլանքին, ակամա զգում է, որ այստեղ ինքն իրենը չէ։ Հիշեցնենք, որ աշխարհի բնակչության մոտ 10%-ը տառապում է կլաուստրոֆոբիայով (վախ փակ տարածություններից)։
Օգնություն հաշմանդամություն ունեցող մարդկանց
Հաճախ վերելակը շատ փոքր է, որպեսզի սահմանափակ շարժունակություն ունեցող անձը շրջվի դրա մեջ։ Հայելին օգնում է հաշմանդամություն ունեցող մարդկանց ավելի անվտանգ մուտք գործել և դուրս գալ վերելակից: Երբ նայում եք ձեր արտացոլանքին, ավելի հեշտ է կառավարել ձեր սայլակի հետնամասը:
Ապահովության զգացում
Նախկինում նույնիսկ վերելակներով հագեցած շենքերում մարդիկ չէին սիրում ժամանակ կորցնել, քանի որ շատ դանդաղ էին շարժվում։ Այդ իսկ պատճառով վերելակներում սկսեցին տեղադրվել առաջին հայելիները։ Ուղևորները կարող էին նայել իրենց կամ իրենց հարևաններին: Այսպիսով, թվում էր, թե ճանապարհորդության ժամանակը արագանում է: Հայելիները նաև լրացուցիչ անվտանգության զգացում են ստեղծում, երբ հարեւանը օտար է։ Սա հեշտացնում է այլ մարդկանց շարժումները վերահսկելը: Հայելու առկայությունը դրական է ազդում ուղևորների վրա և նպաստում է վարքագծի չափանիշներին համապատասխանությանը: