Արդյոք այս կարմիր խալերը վտանգավոր են, թե ոչ

Կարմիր խալերը, որոնք նաև հայտնի են որպես անգիոմա, մաշկի վրա մազանոթների անվնաս հավաքածու են: 
Նրանք կարող են հայտնվել մարմնի ցանկացած մասում և կարող են լինել հարթ կամ ուռուցիկ:
Անգիոման ոչ մի ցավ կամ քոր չի առաջացնում։
Թեև բժիշկները չեն կարողանում ճշգրիտ նշել դրանց առաջացման պատճառը, հայտնի է, որ որոշ գործոններ կարող են նպաստել դրանց արտաքին տեսքին։

Բժշկական կենտրոնի 1-ին կարգի ուռուցքաբան Լյուդմիլա Արտյուշկևիչը կարևորում է մի քանի գործոն.

Արևի չափազանց մեծ ազդեցություն:
Հորմոնալ փոփոխություններ կանանց մոտ, ինչպիսիք են հղիությունը, ծննդաբերությունը և դաշտանադադարը:
Ստամոքս-աղիքային տրակտի և լյարդի քրոնիկ հիվանդություններ.
Սրտանոթային համակարգի հիվանդություններ.
Տարիքային փոփոխություններ մարմնում.
Միկրոտրավմա և մաշկի վնաս.
Վահանաձև գեղձի հիվանդություններ.
Անգիոմաները վտանգ չեն ներկայացնում մարդու առողջության համար, իսկ քաղցկեղի վերածվելու դեպքերը չափազանց հազվադեպ են։

Այնուամենայնիվ, եթե անգիոման արագ աճում է, քոր է գալիս, վնասվում կամ արյունահոսում և խոց է առաջանում, պետք է դիմել բժշկի:
Անգիոմաները հետազոտելիս բժիշկը որոշում է դրանց անվտանգությունը և հեռացման անհրաժեշտությունը։
Եթե կարմիր խալերը (անգիոմաները) տեղակայված չեն մարմնի բաց հատվածներում և առողջության համար վտանգ չեն ներկայացնում, ապա դրանց հեռացումը պարտադիր չէ։

Եթե անգիոման առաջացնում է մաշկի սուր կամ քրոնիկ բորբոքում, արագ աճում կամ խոց է առաջանում, ապա սա հեռացման ցուցում է:
Բացի այդ, անգիոման կարող է հեռացվել էսթետիկ պատճառներով:
Բուժման առավել նախընտրելի մեթոդը լազերային տարբերակն է, որը երաշխավորում է հիվանդի ցավազրկությունն ու անվտանգությունը, ինչպես նաև բնութագրվում է ցածր տրավմայով։
Անգիոման կարող է լինել լուրջ առողջական խնդիրների նշան, ուստի կարևոր է «լսել» ձեր մարմնին:
Առողջության ընդհանուր վիճակը գնահատելու համար անհրաժեշտ է դիմել ոչ միայն մաշկաբան/ուռուցքաբանի, այլ նաև թերապևտի: